Matematiksel mantıkta ve matematikte sıkça kullanılan "ancak ve ancak" bağlacı, iki önermenin mantıksal eşdeğerliğini ifade eder. Sembolü ⇔ veya ↔'dir. Bu ders notunda bu önemli mantık bağlacını detaylıca öğreneceğiz.
Karşılıklı koşul eklemi, iki önermenin (p ve q) aynı doğruluk değerine sahip olduğu durumlarda doğru (T veya 1), farklı doğruluk değerlerine sahip olduğu durumlarda ise yanlış (F veya 0) olan bileşik bir önermedir.
Matematiksel gösterimi: \( p ⇔ q \)**
Okunuşu: "p ancak ve ancak q"
İki önermenin alabileceği tüm durumları gösteren tablo:
Özetle: İki önerme aynıysa (ikisi de doğru VEYA ikisi de yanlış) sonuç DOĞRU, farklıysa sonuç YANLIŞ'tır.
p: "Bugün pazartesi"
q: "Yarın salı"
p ⇔ q: "Bugün pazartesi ancak ve ancak yarın salı"
Bu önerme doğrudur çünkü iki ifade ya birlikte doğru ya da birlikte yanlıştır.
p: "\( x^2 = 4 \)"
q: "\( x = 2 \) veya \( x = -2 \)"
p ⇔ q: "\( x^2 = 4 \) ancak ve ancak \( x = 2 \) veya \( x = -2 \)"
Bu önerme de doğrudur çünkü iki ifade mantıksal olarak eşdeğerdir.
Bu iki ifade tamamen aynı anlamdadır ve aynı sembol (⇔) ile gösterilir. İkisi de karşılıklı koşul bağlacını ifade eder.
Özet: "Ancak ve ancak" (⇔) bağlacı, iki önermenin mantıksal olarak eşdeğer olduğunu, yani aynı doğruluk değerine sahip olduklarını ifade eden temel bir mantık operatörüdür. Matematiksel düşüncenin ve kesin ifadelerin vazgeçilmez bir parçasıdır.