Işık, farklı saydam ortamlardan geçerken doğrultusunu değiştirir. Bu büyüleyici olaya kırılma denir. Peki ışık bu değişikliği hangi kurallara göre yapar? İşte optiğin temel taşlarından olan Snell Yasası veya diğer adıyla Kırılma Kanunları bu sorunun cevabını verir.
Kırılma, ışığın bir ortamdan diğerine (örneğin havadan suya) geçerken hızının değişmesinden kaynaklanır. Işık, optik yoğunluğu fazla olan ortamda yavaşlar ve normale yaklaşarak kırılır.
Kırılma olayı iki temel kanuna uyar:
\( n_1 \cdot \sin(i) = n_2 \cdot \sin(r) \)
Burada;
n1: İlk ortamın kırılma indisi,
n2: İkinci ortamın kırılma indisi,
i: Geliş açısı,
r: Kırılma açısıdır.
Havanın kırılma indisi (~1) suyun kırılma indisinden (~1.33) küçüktür. Bu nedenle havadan suya gelen bir ışık demeti, normale yaklaşarak kırılır (kırılma açısı, geliş açısından küçük olur).
Sonuç olarak, kırılma kanunları sadece bir fizik kuralı değil, etrafımızdaki pek çok optik olayı anlamamızı ve modern teknolojileri geliştirmemizi sağlayan temel bir ilkedir.