Milli Edebiyat Dönemi, Türk edebiyatında önemli bir dönüm noktasıdır. Bu dönemde, milliyetçilik akımının etkisiyle eserler veren birçok sanatçı yetişmiştir. Ancak bazı sanatçılar, bu dönemin genel eğilimlerine rağmen bağımsız bir çizgi izlemişlerdir. İşte o önemli isimler:
Yahya Kemal Beyatlı, İstanbul hayranlığı ve neoklasik şiir anlayışıyla öne çıkar. Şiirlerinde ahenge ve musikiye büyük önem verir. Divan edebiyatı nazım şekillerini modern şiire başarıyla uygulamıştır.
Mehmet Akif Ersoy, vatanseverliği ve İslamcılık düşüncesiyle tanınır. İstiklal Marşı'mızın yazarıdır. Şiirlerinde toplumsal sorunlara değinmiş ve halkın sesi olmuştur.
Abdülhak Hamit Tarhan, romantizm akımının etkisinde kalmış, bireysel duyguları ve ölüm temasını işlemiştir. Türk edebiyatında "Şair-i Azam" olarak anılır.
Ahmet Haşim, sembolizm akımının önemli temsilcilerindendir. Şiirlerinde musiki ve imge ön plandadır. Dış dünyaya ait izlenimleri kendi iç dünyasının süzgecinden geçirerek aktarmıştır.
Hüseyin Rahmi Gürpınar, realizm ve natüralizm akımlarının etkisinde kalmış, İstanbul'un çeşitli semtlerindeki insanları ve yaşam tarzlarını anlatmıştır. Halkın konuştuğu dili kullanmış, mizahi bir üsluba sahiptir.
Bu sanatçılar, Milli Edebiyat döneminin genel eğilimlerine dahil olmakla birlikte, kendi özgün tarzlarını ve edebi anlayışlarını korumuşlardır. Bu nedenle, Türk edebiyatında önemli bir yere sahiptirler.
