Senedi İttifak, Osmanlı İmparatorluğu tarihinde önemli bir dönüm noktası olarak kabul edilen bir belgedir. 1808 yılında imzalanan bu belge, merkezi otorite ile taşradaki güçlü ayanlar arasında bir uzlaşma zemini oluşturmayı amaçlamıştır.
18. yüzyılın sonlarından itibaren Osmanlı İmparatorluğu, merkezi otoritenin zayıflaması ve taşrada ayanların güçlenmesiyle karşı karşıya kalmıştır. Ayanlar, bulundukları bölgelerde vergi toplama, asker bulundurma ve hatta kendi başlarına hareket etme yetkisine sahip olmuşlardır. Bu durum, devletin gelirlerini azaltmış ve merkezi yönetimin kontrolünü zorlaştırmıştır. II. Mahmut, bu durumu düzeltmek ve merkezi otoriteyi yeniden tesis etmek amacıyla ayanlarla bir anlaşma yapma yoluna gitmiştir.
Senedi İttifak, devlet ile ayanlar arasında karşılıklı hak ve yükümlülükleri belirleyen bir sözleşme niteliğindedir. Belgenin temel maddeleri şunlardır:
Senedi İttifak, Osmanlı tarihinde önemli bir dönüm noktasıdır. Belge, bazı açılardan padişahın yetkilerini kısıtlamış ve ayanların gücünü resmileştirmiştir. Ancak, aynı zamanda merkezi otorite ile taşra arasındaki ilişkileri düzenlemiş ve devletin istikrarına katkıda bulunmuştur. Senedi İttifak, Osmanlı tarihinde anayasal gelişmelerin başlangıcı olarak da kabul edilir. Belge, daha sonraki dönemlerde ortaya çıkacak olan Tanzimat Fermanı ve Kanun-i Esasi gibi reformların zeminini hazırlamıştır.
