Elektronegatiflik, bir atomun kimyasal bir bağda elektronları çekme yeteneğinin bir ölçüsüdür. Genellikle Pauling ölçeği ile ifade edilir ve değerler 0 ile 4 arasında değişir. Flor (F), 3.98 değeriyle en elektronegatif elementtir. Elektronegatiflik, kimyasal bağların polaritesini, moleküllerin reaktivitesini ve hatta maddelerin fiziksel özelliklerini etkileyen önemli bir kavramdır. Periyodik tabloda elektronegatifliğin nasıl değiştiğini anlamak, kimyayı anlamak için hayati önem taşır.
Elektronegatiflik, periyodik tabloda düzenli bir şekilde değişir. Bu değişim, atomların çekirdek yükündeki ve atom yarıçapındaki değişikliklerle ilgilidir.
Bir periyotta soldan sağa doğru gidildikçe elektronegatiflik genellikle artar. Bunun nedeni şunlardır:
Sonuç olarak, atomlar sağa doğru gidildikçe elektronları daha güçlü çeker ve elektronegatiflik artar.
Bir grupta yukarıdan aşağıya doğru gidildikçe elektronegatiflik genellikle azalır. Bunun nedeni şunlardır:
Bu nedenle, atomlar aşağıya doğru gidildikçe elektronları daha az güçlü çeker ve elektronegatiflik azalır.
Elektronegatiflik trendlerinde bazı istisnalar vardır. Örneğin:
Elektronegatiflik, kimyasal bağların polaritesini tahmin etmek için kullanılabilir. İki atom arasındaki elektronegatiflik farkı ne kadar büyükse, bağ o kadar polar olur. Örneğin, su (H₂O) molekülünde oksijen (O) hidrojenden (H) daha elektronegatiftir, bu nedenle oksijen atomu elektronları daha güçlü çeker ve molekülde kısmi negatif yük taşır. Hidrojen atomları ise kısmi pozitif yük taşır. Bu polarite, suyun benzersiz özelliklerinin çoğundan sorumludur.