Günlük konuşma dilimize renk katan, samimi ve esprili bir deyimdir "goygoy yapmak". Genellikle ciddi olmayan, şakalı, gevezelik derecesinde sohbet etmeyi, havadan sudan konuşmayı ifade eder. Peki bu eğlenceli deyim nereden geliyor? Kökeni, bizi Osmanlı dönemine ve askeri kültürüne götürüyor.
Deyimin kökeni, Osmanlı İmparatorluğu'nda kullanılan "gaygay" veya "gay" kelimesine dayanır. Bu terim, özellikle savaş zamanında askerleri coşturmak, moral yükseltmek ve düşmana korku salmak için yapılan yüksek sesli bağrışmaları, naraları, tezahüratları ifade ederdi. Savaş alanında davul zurna sesleri eşliğinde atılan bu nidalar, psikolojik bir etki yaratmayı amaçlardı.
Zaman içinde bu askeri ve ciddi bağlamdaki "gaygay" yapma eylemi, gündelik hayata uyarlandı. Askeri disiplinden uzak, sıradan insanlar arasındaki yüksek sesli, ciddiyetten uzak, şakalı sohbetler için kullanılmaya başlandı. "Gaygay" sözcüğü, halk ağzında "goygoy"a dönüştü ve anlamı da "ciddi bir meseleyi şakayla, gevezelikle geçiştirmek" veya "havadan sudan, geyik muhabbeti yapmak" noktasına evrildi.
"Goygoy yapmak", Türk sosyalleşme kültürünün önemli bir parçasıdır. Samimiyetin, kaynaşmanın ve rahat bir ortam yaratmanın bir aracı olarak görülür. İş yerindeki molalardan, arkadaş buluşmalarına kadar pek çok sosyal etkileşimde, resmiyetten uzaklaşmak ve bağları güçlendirmek için bu tür sohbetlere başvurulur. Ancak deyim, aynı zamanda “vakit öldürmek” veya “işten kaçmak” anlamında da hafif bir olumsuzluk içerebilir.
Özetle, "goygoy yapmak" deyimi, Osmanlı'nın savaş meydanlarındaki psikolojik harp nidalarından, günümüzün samimi ve şakalı sohbetlerine uzanan ilginç bir dil yolculuğunun ürünüdür. Dilimizin, tarihten beslenerek nasıl renklendiğini ve gündelik hayata nasıl uyum sağladığını gösteren harika bir örnektir. Bir daha birisiyle "goygoy yaptığınızda", aslında yüzyıllar öncesinin askeri bir geleneğini, barışçıl ve eğlenceli bir şekilde yaşattığınızı hatırlayabilirsiniz!
