Hedef: Bu ders notunda, kan şekeri (glikoz) homeostazisini sağlayan iki temel hormon olan insülin ve glukagonun antagonist (zıt) çalışma mekanizmasını öğreneceksiniz.
Vücudun iç dengenin (örneğin kan şekeri seviyesi, vücut sıcaklığı) sabit bir aralıkta tutulmasına homeostazi denir. İnsülin ve glukagon, kan glikoz düzeyinin homeostazisinden sorumlu başlıca hormonlardır.
Her iki hormon da pankreasın Langerhans adacıklarında farklı hücreler tarafından üretilir ve doğrudan kana salınır (endokrin salgı).
Bu iki hormon, bir denge oluşturarak kan şekerini düzenler. Biri yükseltirken diğeri düşürür.
Uyarılma: Yemek sonrası kanda glikoz artışı (hiperglisemi).
Ana Etkileri:
Sonuç: Kandan glikoz uzaklaştırılır, kan şekeri normal seviyeye (normoglisemi) düşer.
Uyarılma: Açlık, egzersiz veya düşük kan şekeri (hipoglisemi).
Ana Etkileri:
Sonuç: Karaciğerden kana glikoz salınır, kan şekeri normal seviyeye yükseltilir.
Kan şekeri seviyesi, bu iki hormonun sürekli ve zıt etkileşimi ile dar bir aralıkta (70-110 mg/dL) tutulur.
Yemek Sonrası: Glikoz ↑ → İnsülin ↑ / Glukagon ↓ → Glikoz normale döner.
Açlık Durumunda: Glikoz ↓ → İnsülin ↓ / Glukagon ↑ → Glikoz normale yükselir.
İnsülin yapımı veya işlevindeki bozukluk, bu dengenin insülin lehine bozulmasına ve kan şekerinin sürekli yüksek kalmasına (hiperglisemi) yol açar. Bu duruma Diabetes Mellitus (Şeker Hastalığı) denir.
Sonuç: İnsülin ve glukagon, tıpkı bir termostat gibi çalışarak vücudun enerji dengesini ve kan şekeri homeostazisini sağlayan mükemmel bir antagonist sistem oluşturur.