Şiir, duygu ve düşüncelerin ahenkli bir şekilde ifade edildiği, kendine özgü kuralları olan bir sanat dalıdır. Bu kurallar, şiirin biçimini oluşturur ve içeriği destekleyerek okuyucu üzerinde derin bir etki bırakır. Şiirin biçim özellikleri, şairin anlatım gücünü artırmasına ve eserine estetik bir değer katmasına yardımcı olur.
Şiirde ölçü, dizelerdeki hece sayılarının ve durakların düzenli bir şekilde tekrarlanmasıdır. Ölçü, şiire bir ritim ve ahenk katar. Türk edebiyatında yaygın olarak kullanılan ölçüler şunlardır:
Uyak, dizelerin sonlarındaki ses benzerliğidir. Uyak, şiire ahenk ve müzikalite kazandırır. Uyak türleri şunlardır:
Redif, dizelerin sonlarında aynı anlam ve görevdeki kelime veya eklerin tekrarıdır. Redif, uyakla birlikte kullanılarak şiirin ahengini güçlendirir.
Dize, şiirin satırıdır. Dizeler, anlam ve ritim bütünlüğü içinde sıralanır.
Bent, birden fazla dizeden oluşan anlamlı bir bölümdür. Şiirler, bentlerden oluşur.
Nazım biçimi, şiirin dış yapısını belirleyen unsurların (dize sayısı, uyak düzeni, konu vb.) bütünüdür. Türk edebiyatında yaygın olarak kullanılan nazım biçimleri şunlardır:
Ahenk unsurları, şiirin müzikalitesini artıran ve okuyucu üzerinde duygusal bir etki bırakan unsurlardır. Ahenk unsurları şunlardır:
Şiirin biçim özellikleri, şiirin anlamını ve etkisini derinleştiren önemli unsurlardır. Şairler, bu özellikleri ustalıkla kullanarak okuyuculara unutulmaz bir şiir deneyimi yaşatabilirler.