Teyemmüm, suyun bulunmadığı veya kullanılamadığı durumlarda, abdest veya gusül yerine geçen, temiz toprak veya toprak cinsinden bir madde ile yapılan sembolik bir temizliktir. İslam dininde, kolaylık ve ruhsat prensibi gereği, ibadetlerin yerine getirilmesinde zorluk yaşanmaması için teyemmüm meşru kılınmıştır.
Teyemmümün geçerli olabilmesi için bazı şartların yerine getirilmesi gerekir:
Kalben veya dil ile teyemmüme niyet edilir. Örneğin, "Niyet ettim Allah rızası için teyemmüm abdesti almaya" şeklinde niyet edilebilir.
Ellerin içi temiz toprağa veya toprak cinsinden bir maddeye hafifçe vurulur. Ellerdeki fazla toprak silkelenir.
Ellerin içi ile yüzün tamamı, saç bitiminden çene altına kadar ve kulakların iki yanını da kapsayacak şekilde mesh edilir.
Eller tekrar temiz toprağa veya toprak cinsinden bir maddeye vurulur. Yine ellerdeki fazla toprak silkelenir.
Sol elin içi ile sağ kol, parmak uçlarından dirseğe kadar mesh edilir. Aynı şekilde sağ elin içi ile sol kol, parmak uçlarından dirseğe kadar mesh edilir.
Teyemmümde tertip, yani sıraya riayet etmek sünnettir. Önce yüzü, sonra kolları mesh etmek gerekir.
Teyemmüm, İslam dininde büyük bir kolaylıktır ve müslümanların ibadetlerini yerine getirmelerine yardımcı olur. Suyun bulunmadığı veya kullanılamadığı durumlarda teyemmüm yaparak namaz kılınabilir ve diğer ibadetler yerine getirilebilir.